در راستای ادامه مباحث قبلی در مورد استراتژی های معامله در بازارهای ارز دیجیتال، مقالاتی مثل میانگین ارز دلاری یا همان DCA رو ارائه داده ایم. استراتژی هایی که به ما کمک می‌کنند بازدهی خود از معامله را به حداکثر برسانیم. در این مقاله تیم توکن باز قصد دارد از مقوله تریگر پرده برداری کند و به شناخت ماهیت آن بپردازد. پس با ما همراه باشید.
مفاهیم کلی:
- تریگر (Trigger) چیست؟
- آیا تریگر تنها اختصاص به معامله و ورود آن دارد؟
- تریگرهای بر مبنای ابزار تکنیکالی
- انواع تریگرها
- مزایا و معایب بهره وری از تریگر ها
تریگر(Trigger) چیست؟
در تعریف تریگر، می توانیم این‌گونه بگوییم که این کلمه در لفظ به معنای ماشه می باشد. اما همین لفظ در ترید و یا معامله به زمانی گفته می شود که کاربر قصد دارد با ورود یا خروج از پوزیشن، سهم یا رمز ارز را بگیرد. این زمان همیشه و همواره در تحلیل تکنیکال مورد بهره وری تریدرها بوده است و باید بدانیم در معاملات نقاط خروج و یا ورود هر سهم نکته مهمی تلقی می شود.
تریدری موفق است و خرید و فروش ایده آل و حرفه‌ای‌تری صورت می‌دهد که قادر باشد نسبت به خروج و ورود از سهم یا ارز مورد نظر تحلیل مطلوب‌تر و منطقی‌تری ارائه دهد. درحقیقت می‌توان گفت تریگر در مشخص سازی نقاط داد و ستد با بهره‌مندی از تحلیل تکنیکال نقش بسزا و پررنگی را ایفا می‌کند.
به طور مثال: در تحلیل تکنیکال یک سهم، هنگامی که نمودار از حالت سقوط و نزولی به حالت صعودی شدن تغییر رویه می‌دهد، در بازارهای مالی، بدان اصطلاحاً شکست روند نزولی می‌گویند و در راستای آن یک سیگنال مثبت جهت خرید در آن ناحیه تشکیل می‌شود.
در همین راستا یک فرصت مطلوب برای تریدر شکل می‌گیرد تا نسبت به خرید سهم مد نظر راغب شود. این هنگام در معامله‌گری تریگر محسوب شده و به کاربر کمک می‌کند تصمیم مطلوب‌تری برای داد و ستد اتخاذ کند.
آیا تریگر تنها اختصاص به معامله و ورود آن دارد؟
یکی از باورهای غلط در مورد مبحث تریگر این می‌باشد که تعدادی از تریدرهای تکنیکالی، تریگر را صرفاً منحصر به پروسهٔ ورود دانسته و لحاظ می‌کنند. اما این باور غلطی بیش نیست و تریگر در هر دو صورت ورود و خروج از تریدها کاربرد دارد.
در حقیقت شخص کاربر تحت عنوان یک تریدر با مهارت و حرفه‌ای باید مجموعه مدون از قوانین برای همهٔ اقدامات خود تعریف کرده باشد. زیرا ممکن است بعد از ورود کاربر به معامله در شرایط مطلوب و بهترین سطح ممکن روند حرکت بازار، بعد از مدتی وارانه گشته و موقعیت بسیار سود ده مبدل به یک امر زیان بار گردد.
بنابراین نتیجه خواهیم گرفت که تریدری موفق می‌شود که برای خروج از معاملات نیز به طور حتمی تریگرهای معینی تعریف کرده باشد.
تریگرهای بر مبنای ابزار تکنیکالی
آنچه محرز است این است که با توسعه و پیشرفت بازارهای مالی، تحلیل ها خصوصاً تحلیل تکنیکال به جهانی سراسر از ابزارهای نموداری گوناگون و متنوع مبدل گشت. اما لازم است بدانیم تریدرها از روش های متنوعی برای تحلیل نمودار قیمت بهره جسته که در این راستا باید بگوییم تریگرهای آنان نیز با همدیگر متمایز خواهند بود.
دانستن این مسئله در مورد تریگرهای ورود و خروج امری ضروری تلقی می شود. اما به علت تمایز ابزار تحلیل، احتمال دارد بعضی از تریدرها قادر باشند به طور همزمان تریگرهای گوناگون و معکوسی را داشته باشند. به طوری که تریگر ورود کاربر، معادل تریگر خروج کاربر دیگری باشد.
ضمن آنکه اگر به صورت تحلیل چند زمانی اقدام به تحلیل و ترید کرده باشید، بازه ی زمانی کوچکتر تحت عنوان زمان تریگر (تایم تریگر)تلقی می شود؛ شخص کاربر در نمودار با ابعاد زمانی وسیع‌تری اقدام به تحلیل کرده و تریگرهای معلاملاتی را بر روی نمودار با بازه‌ی زمانی کوچک‌تری یافت می کنید.
انواع تریگرها
در این قسمت قصد داریم از تریگرهای ورود و خروج بر مبنای ابزار گوناگون و نمودارهای بازار را شرح دهیم:
اندیکاتور (Indicator)
همانطور که می دانیم یکی از گوناگون ترین ابزارهای تحلیل نموداری بازارها، اندیکاتورها می باشند. کاربر قادر است از این ابزار به عنوان قسمتی از فرایند تحلیلی استراتژی معاملاتی خود به جهت تشخیص شرایط ورود یا خروج از ترید بهره جویی کند. میانگین متحرک ساده ۹ روزه را می توان یکی از اندیکاتور های تریگر دانست و از آن به عنوان تریگر خروج و ورود از آن بهره جست.
پولبک (pullback)
بر طبق گفته برخی متخصصان، کار با نمودارهای قیمتی، روش معاملاتی تکنیکالی محسوب شده که جزء کم خطر‌ترین تاکتیک‌های ورود به معامله تلقی می شود.
در حقیقت مقصود از تریدری مبتنی بر پولبک ها آن است که در مطلوب ترین شرایط از حیث بازده و ریسک موجود به پوزیشن های معاملاتی ورود کنید.
شکست (breakout)
در این مورد همانند مورد قبلی یعنی پولبک، قیمت مبحث های بسزایی وجود دارد. واقعیت امر این است که پولبک‌ها همواره به وجود نیامده و در این شرایط قیمت به محض شکست با سرعت بسزایی به حرکت در مسیر خود تداوم می بخشد.
البته باید خاطر نشان شویم که بودن الگوهای شکست جعلی نیز امری غیرقابل انکار می باشند. به هر صورت بسیاری از تریدرها ترجیح می‌دهند که در هنگام شکست‌های قیمتی به معاملات ورود کرده و به انتظار برگشت قیمت نمانند.
الگوی قیمت (Price pattern)
این روش نیز به طور تقریبی همانند اندیکاتور ها از تنوع بسزایی برخوردار است و طرفداران زیادی را به خود مجذوب کرده است. مزایای اصلی این روش آن است که این الگوها قادرند، توان پیش بینی بسزایی داشته باشند. ضمن آنکه امکان معامله‌گری تحلیل چندزمانی و تعیین سود و ضرر نیز بدان افزود.
نمودار شمعی (Candle chart)
نمودارهای شمعی یا کندل استیک که پیشینه ی آن به کشور ژاپن برمیگردد، یکی از محبوب ترین ابزارهای تحلیل تکنیکال در بازارهای مالی محسوب می شود. علت این محبوبیت نیز درک و فهم سهل و آسان این نمودار بوده پس باید بدانیم روش های معاملاتی بسزایی بر اساس کندل استیک ها به وجود آمده است.
مزایا و معایب بهره وری از تریگرها
تریگرها نیز دارای مزایا و معایبی هستند که در ذیل به طور مختصر به شرح آنها می‌پردازیم.
مزایا:
- کم کردن ریسک
- معامله افزایش سوددهی
- معین نمودن خط روند سهام
معایب:
- اشتباهات احتمالی
- نبود اطمینان
